Ik heb altijd een liefde en connectie gevoeld naar hoe België er uit zag en ziet. Van jongs af aan vond ik rust en schoonheid in de plekken die mij deden denken aan vroeger. Destijds waren dit voornamelijk plekken in de natuur, zoals een rivier met bomen aan beide kanten van de oever. Uitgestrekte (lege) landbouwvelden, bossen en heide. Of een oude holle landbouwweg in de schaduw van een grote eik met daaraan een kruisje genageld. Ook oude huizen, kerkdorpen en ouderwetse interieurs en attributen vond ik enorm interessant. Bij het bezoeken van mijn grootouders wonend in een klein dorp net over de Belgische taalgrens, droomde ik als kind weg bij de uitzichten van dit dorpje. Ik ervaarde een intense rust en het deed verbeelden en dromen naar hoe het ooit was. Een gevoel van vergane glorie viel over mij: iets wat ooit, althans zo geloof ik het toch, zo mooi was, maar waar nu enkel nog tekens van zijn te bespeuren. Ondanks de tristesse vond ik ook rust en warmte bij het bezoeken van deze plekken. Als een arme familie samen aan de stoof op een strenge winteravond.

Omdat ik nog al veel vrije tijd om handen heb ben ik beginnen fotograferen. Mijn wandelingen zijn nu niet langer alleen, maar samen met een medium waarmee ik alles kan vastleggen. Er is een wereld aan schoonheid en details voor mij opengegaan. Ik haal er veel plezier en voldoening uit om deze details op te zoeken, te bestuderen en te fotograferen. Uit liefde voor mijn onderwerpen probeer ik dit op een realistische maar ook romantische manier te realiseren. Hoewel hetgeen ik fotografeer misschien niet altijd esthetisch mooi is, probeer ik dit wel zo te beelden. Langzaamaan is er ook een interesse ontstaan naar het sociale en culturele. De tradities van onze streken fascineren mij. Ook de mensen in het decor zijn voor mij een belangrijk deel gaan uitmaken van het beeld.